کد مطلب:280066 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:544
انکار حضرت مهدی در ایام غیبت
(یوم الخلاص ص 49):
قال رسول الله (ص): من انكر القائم من ولدی اثناء غیبته، مات میتة جاهلیة.
رسول اكرم (ص) فرمود: كسیكه قائم (ع) از فرزندان مرا در ایام غیبتش انكار كند بمرگ جاهلیت خواهد مرد.
(بحار ج 51 ص 160، یوم الخلاص ص 65):
قال العسكری (ع): كانی بكم و قد اختلفتم من بعدی بالخلف منی الا ان المقر بالأئمة (ع) بعد رسول الله (ص) المنكر لولدی، كمن اقر بجمیع انبیاء الله و رسله ثم انكر نبوة رسول الله (ص) لأن طاعة اخرنا كطاعة اولنا، والمنكر لأخرنا كالمنكر لاولنا.
حضرت امام حسن عسكری (ع) فرمود: گوئی شما را می بینم كه پس از من گرفتار اختلاف درباره ی جانشین من می شوید هان كسی كه ائمة (ع) پس از رسول خدا (ص) را اقرار داشته و منكر فرزندم (ع) شود مانند كسی باشد كه همه پیغمبران (ص) و رسولان (ص) را اقرار كند و منكر نبوت رسول الله (ص) باشد زیرا اطاعت آخر ما مانند اطاعت اول ما و منكر آخر ما مانند منكر اول ما است.
[ صفحه 301]
(بحار ج 51 ص 73، یوم الخلاص ص 168):
قال رسول الله (ص): و الذی بعثنی بالحق بشیرا ان الثابتین علی القول به زمان غیبته لا عز من الكبریت الأحمر.
رسول اكرم (ص) فرمود: قسم به آنكس كه مرا بشارت دهنده مبعوث فرمود: همانا كسانی كه بر عقیده بوجود مهدی (ع) در زمان غیبتش ثابت باشند هر آینه گرامی تر از كبریت احمر خواهند بود.
(منتخب الاثر ص 205، بحار ج 51 ص 133، یوم الخلاص ص 170):
قال الحسین (ع): له غیبة یرتد فیها اقوام و یثبت علی الدین فیها آخرون فیودون و یقال لهم: متی هذا الوعد ان كنتم صادقین، اما ان الصابر فی غیبته علی الاذی و التكذیب بمنزلة للمجاهد بالسیف بین یدی رسول الله (ص).
حضرت امام حسین (ع) فرمود: «برای مهدی (ع)» غیبتی است كه گروهائی در آن مرتد شوند و گروه های دیگر در دین ثابت می مانند و دوستدار باشند و به آنان گفته شود «در چه وقتی این وعده تحقق یابد اگر راستگو هستید» هان كسیكه در غیبت مهدی (ع) بر اذیت و تكذیب صبر كند بمنزلة كسی است كه با شمشیر در پیشگاه رسول خدا (ص) جهاد كرده باشد.
(منتخب الاثر ص 218، یوم الخلاص ص 178):
قال الكاظم (ع): لابد لصاحب هذا الأمر من غیبة حتی یرجع عن هذا الأمر من كان یقول به انما هی محنة من الله عزوجل امتحن بها خلقه و لو علم اباؤكم و اجدادكم اصح من هذا لا تبعوه.
حضرت امام كاظم (ع) فرمود: ناگزیر صاحب الأمر (ع) غیبتی دارد كه حتی معتقدان به امر ولایت از آن بر می گردند همانا این امر محنتی از خدای عزوجل است كه خلق خود را می آزماید و اگر پدران و نیاكان شما صحیحتر از این می دانستند متابعش می كردند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 608، عقدالدرر ص 42، منتخب الاثر ص 285):
عن ابی عبدالله الحسین بن علی (ع) انه قال: لو قام المهدی لانكره الناس، لانه یرجع الیهم شابا موفقا و ان من اعظم البلیة ان یخرج الیهم صاحبهم شابا و هم
[ صفحه 302]
یحسبونه شیخا كبیرا.
حضرت ابی عبدالله امام حسین بن علی (ع) فرمود: اگر مهدی (ع) قیام كند مردم منكرش شوند زیرا او بمردم برمی گردد بصورت جوانی موفق و همانا از بزرگترین گرفتاریها آنست كه صاحب الامر (ع) بصورت جوان خروج كند در حالی كه مردم او را سالخورده پندارند.
(منتخب الاثر ص 274، یوم الخلاص ص 179):
قال العسكری (ع): ان ابنی هو القائم من بعدی، و هو الذی تجری فیه سنن الأنبیاء بالتعمیر و الغیبة حتی تقسو القلوب لطول امدها فقال صاحبه: یابن رسول الله (ص) و ان غیبتة لتطول؟ قال: ای و ربی، حتی یرجع عن هذا الأمر اكثر القائلین به فلا یبقی الا من اخذ الله عهده بولایتنا و كتب فی قلبه الایمان و ابده بروح منه.
حضرت امام حسن عسكری (ع) فرمود: همانا پسرم همان قائم (ع) پس از من است و او است كه سنت های پیغمبران (ع) را آباد می سازد و عمر طولانی و غیبت در او جاری می شود تا حدی كه سبب طول زمان غیبت سنگدلی مردم فراهم می گردد.
راوی به امام (ع) عرض كرد: یابن رسول الله (ص) غیبت مهدی (ع) طولانی می شود؟ فرمود: آری قسم به پروردگارم تا آنجا كه بیشتر كسانی كه معتقد بوجود او باشند برمی گردند و باقی نمی ماند مگر كسی كه خدا پیمان ولایت ما را از او گرفته و ایمان را در قلبش نوشته و او را بوسیله روح خود مؤید فرموده باشد.
(عقدالدرر ص 134):
عن ابی عبدالله الحسین بن علی (ع) انه قال: لصاحب هذا الأمر یعنی المهدی (ع) غیبتان احداهما تطول حتی یقول بعضهم: مات و بعضهم: قتل و بعضهم: ذهب و لا یطلع علی موضعه احد من ولی و لا غیره الا المولی الذی یلی امره.
حضرت امام حسین بن علی (ع) فرمود: همانا برای صاحب الأمر یعنی مهدی (ع) دو غیبت باشد كه یك غیبت طولانی است كه در آن برخی گویند: مرده است و بعضی گویند: كشته شده و بعضی گویند: رفته است و از مكان او هیچیك از دوستان و دشمنانش آگاه نیست مگر آنكس كه متصدی كارهای او باشد.
[ صفحه 303]
(یوم الخلاص ص 229، بحار ج 52 ص 114):
عن الباقر (ع): و الله لتمیزن، و الله لتمحصن، و الله لتعزبلن كما یغربل الزوان من القمح (و فی روایة عن الصادق (ع) بزیادة: حتی لا یبقی منكم الا الأقل ثم كفه تقلیلا...
حضرت امام باقر (ع) فرمود: بخدا قسم نمیز كرده می شوید. بخدا قسم خالص و پاك می شوید بخدا قسم غربال می شوید همچنانكه دانه های غیر گندم از گندم در موقع غربال كردن جدا می گردد.
(یوم الخلاص ص 237، بحار ج 52 ص 287):
قال الصادق (ع): لو قد خرج القائم (ع) بعد ان انكره كثیر من الناس، یرجع الیهم شابا موفقا ای مسددا رشیدا فلا یثبت علیه الا كل مؤمن اخذ الله میثاقه فی الذر الأول.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: اگر قائم (ع) خروج كند بسیاری از مردم منكرش شوند. چون در قیافه جوان موفق مسدد محكم برمی گردد و در عقیده به او فقط مؤمنی كه خدا در عالم ذر از او پیمان گرفته باقی می ماند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 482):
عن الصادق جعفر بن محمد (ع) عن ابیه (ع) عن جده قال: قال رسول الله (ص): القائم من ولدی اسمه اسمی و كنیته كنیتی و شمائلی، و سنة سنتی، یقیم الناس علی ملتی و شریعتی و یدعوهم الی كتاب الله عزوجل، من اطاعه اطاعنی، و من عصاه عصانی و من انكره فی غیبته فقد انكرنی، و من كذبه فقد كذبنی و من صدقه فقد صدقنی الی الله اشكو المكذبین لی فی امره، والجاحدین لقولی فی شأنه و المضلین لامتی عن طریفه «و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون».
امام صادق (ع) از پدر و جد بزرگوارش (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: قائم (ع) از فرزندان من اسم او اسم من و كنیه او كنیه من و شمائل او شمایل من و سنت و روش او سنت و روش من می باشد مردم را بر ملت و شریعت من وادار می سازد و آنانرا به كتاب خدای عزوجل می خواند هر كس اطاعت او كند اطاعت من كرده و هر كه نافرمانیش كند به من نافرمانی كرده و هر كس در غیبتش انكارش كند
[ صفحه 304]
مرا انكار كرده و هر كس تكذیبش كند مرا تكذیب نموده و هر كه تصدیقش كند مرا تصدیق كرده. من بسوی خدا شكایت می كنی از كسانی كه در امر او مرا تكذیب كنند و از كسانی كه منكر گفتار من در حق او شوند و امت مرا از راه او گمراه سازند «و بزودی ستمگران خواهند دانست كه به كجا منقلب شوند».
(اثبات الهداة ج 3 ص 483):
عن غیاث بن ابراهیم عن ابی عبدالله (ع) قال: قال رسول الله (ص): من انكر القائم من ولدی فقد انكرنی.
بنقل از غیاث بن ابراهیم از امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: كسیكه قائم (ع) از فرزندان (ع) مرا انكار كند محققا مرا انكار كرده است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 532):
عن ابی حمزة الثمالی قال: كنت عند ابی جعفر محمد بن علی الباقر (ع) ذات یوم، فلما تفرق من كان عنده قال لی: یا اباحمزة من المحتوم الذی لا تبدیل له عندالله قیام قائمنا فمن شك فیما اقول لقی الله و هو به كافر، و له جاحد، ثم قال: بابی و امی المسلمی باسمی المكنی بكنیتی السابع من ولدی، بابی من یملاء الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما.
بنقل از ابی حمزه ثمالی ره گفت: من در محضر حضرت امام باقر (ع) بودم وقتی كه حاضرین از مجلس متفرق شدند به من فرمود: ای ابوحمزه از امور حتمی كه در پیشگاه خدا تغییر و تبدیل در آن نیست قیام قائم ما (ع) می باشد كسی كه در آنچه می گوییم شك كند به ملاقات خدا می رود در حالی كه كافر و منكر خدا باشد سپس فرمود: پدر و مادرم فدای كسی كه همنام وهم كنیه من است و هفتمین فرزندم می باشد پدر و مادرم فدای كسی باد كه زمین را پر از عدل و داد كند چنانكه پر از جور و ظلم شده باشد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 536):
عن علی بن ابی حمزة عن ابیعبدلله (ع) قال: لو قد قام القائم (ع) لا نكره الناس لانه یخرج الیهم شابا موفقا لا یثبت علیه الا مؤمن قد اخذالله میثاقه فی الذر الأول.
بنقل از علی بن ابی حمزه از حضرت امام صادق (ع) فرمود، اگر قائم (ع) قیام كند
[ صفحه 305]
مردم منكرش شوند زیرا او جوان و موفق بسوی مردم برمی گردد فقط مؤمنی كه خدا در عالم ذر از او پیمان گرفته در ولایت او ثابت می ماند.
(بحار ج 51 ص 140):
عن ابی حمزة الثمالی قال: كنت عند ابی جعفر محمد بن علی الباقر (ع) ذات یوم فلما تفرق من كان عنده قال لی: یا اباحمزة من المختوم الذی حتمه الله قیام قائمنا فمن شك فیما اقول لقی الله و هو به كافر، ثم قال: بابی و امی المسمی باسمی و المكنی بكنیتی السابع من بعدی بابی (من) یملا الارض عدلا (و قسطا) كما ملئت ظلما و جورا یا با حمزة من ادركه فیسلم له ما سلم لمحمد (ص) و علی (ع) فقد و جبت له الجنة و من لم یسلم فقد حرم الله علیه الجنة و مأواه النار و بئس مثوی الظالمین.
بنقل از ابی حمزه ثمالی ره گفت: در خدمت امام باقر (ع) روزی نشسته بودم چون مردم پراكنده شدند حضرت به من فرمود: ای ابوحمزة در پیشگاه خدا حتمی است قیام قائم ما (ع) هر كس شك و تردید در گفتار من كند خدا را دیدار نماید در حالی كه كافر بخدا باشد پدر و مادرم فدای كسی كه همنام و هم كنیه من و هفتمین فرزندم پس از من است پدرم فدا باد كسی را كه زمین را پر از عدل و قسط كند چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد ای ابوحمزه هر كس ادراكش كند و تسلیم او گردد چنانكه تسلیم محمد (ص) و علی (ع) گردید بهشت بر او واجب می شود و هر كس تسلیم او نشود خدا بهشت را بر او حرام فرماید و جایگاهش آتش باشد و بد جایگاهی برای ستمگران است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 482، كشف النعمة ج 2 ص 528):
عن موسی بن جعفر بن وهب البغدادی قال: سمعت ابامحمد الحسن بن علی (ع) یقول: كأنی بكم و قد اختلفتم بعدی فی الخلف منی، اما ان المقر بالائمة (ع) بعد رسول الله (ص) المنكر لولدی كمن اقر بجمیع اولیاء الله و رسله، ثم انكر رسول الله (ص) لأن طاعة اخرنا كطاعة اولنا، و المنكر لا خرنا كالمنكر لاولنا، اما ان لولدی غیبة یرتاب فیها الناس الا من عصمه الله.
بنقل از موسی بن جعفر بن وهب بغدادی گفت: از حضرت ابومحمد امام حسن بن
[ صفحه 306]
علیت عسكری (ع) شنیدم می فرمود: گوئی می بینم شما را كه پس از من اختلاف می كنید در مورد جانشینم هان كسی كه اقرار به ائمة (ع) پس از رحلت رسول اكرم (ص) كند ولی منكر فرزندم باشد مانند كسی است كه همه ی پیغمبران و رسولان خدا را قبول و انكار رسول خدا (ص) را نماید زیرا اطاعت آخر ما مانند طاعت اول ما و منكر آخر ما همانند منكر اول می باشد هان كه برای فرزندم (ع) غیبتی باشد كه مردم در آن به شك و تردید درافتند مگر كسی كه خدایش نگهدارد.
(المحجة البیضاء ج 1 ص 246):
قال الصادق (ع): المنكر لاخرنا كالمنكر لأولنا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: منكر آخر ما همانند منكر اول ما می باشد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 459):
عن عبدالسلام بن صالح الهروی عن ابی الحسن علی بن موسی الرضا (ع) عن ابیه عن آبائه (ع) عن علی (ع) قال: رسول الله (ص): و الذی بعثنی بالحق بشیرا لیغیبن القائم من ولدی بعد معهود الیه منی حتی یقول اكثر الناس: ما لله فی آل محمد (ع) حاجة و یشك آخرون فی ولادته فمن ادرك زمانه فلیتمسك بدینه و لا یجعل للشیطان علیه سبیلا بشكه فیزیله عن ملتی و یخرجه من دینی فقد اخرج ابویكم من الجنة من قبل و ان الله عزوجل جعل الشیاطین اولیاء للذین لا یؤمنون.
بنقل از عبدالسلام بن صالح هروی از حضرت امام ابوالحسن علی بن موسی الرضا (ع) از پدر بزرگوار (ع) از آباء عظامش (ع) از حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: قسم به آن كس كه مرا به حق بشیر مبعوث فرمود. قائم از فرزندان (ع) من البته غیبت می كند به عهدی كه از من دارد تا اكثر مردم گویند: خدا را در آل محمد (ع) حاجتی نیست و بسیاری در ولادت او شك كنند پس هر كس ادراك زمانش كند باید متمسك بدینش شود و نباید شیطان به وسیله شك بدو راه یابد تا او را از ملت من زائل و از دین من خارج كند چنانكه پدر و مادر شما را قبلا از بهشت بیرون كرد و همانا خدای عزوجل شیاطین را دوستان مردم بی ایمان قرار داده.
(اثبات الهداة ج 3 ص 544):
عن یعقوب السراج قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول ثلث عشرة مدینة و طایقة
[ صفحه 307]
یحارب القائم اهلها و یحاربونه اهل مكة و اهل المدینة و اهل الشام و بنو امیة، و اهل البصرة و اهل دشت میسان و الاكراد و الاعراب و ضبة و غنی و باهلة وازد البصرة و اهل الری.
به نقل از یعقوب سراج گفت: از حضرت امام صادق (ع) شنیدم می فرمود: سیزده شهر و طائفه است كه قائم (ع) با آنها جنگ می كند و آنها نیز به محاربه برمی خیزند: مردم مكه معظمة و مردم مدینه منوره و ساكنان شام و بنی امیه و مردم بصره و ساكنان دشت میسان و كردها و اعراب و قوم ضبة و طائفة غنی و طائفه باهلة و طائفه ازد بصره و مردم ری.
[ صفحه 308]
قال رسول الله (ص): من انكر القائم من ولدی اثناء غیبته، مات میتة جاهلیة.
رسول اكرم (ص) فرمود: كسیكه قائم (ع) از فرزندان مرا در ایام غیبتش انكار كند بمرگ جاهلیت خواهد مرد.
(بحار ج 51 ص 160، یوم الخلاص ص 65):
قال العسكری (ع): كانی بكم و قد اختلفتم من بعدی بالخلف منی الا ان المقر بالأئمة (ع) بعد رسول الله (ص) المنكر لولدی، كمن اقر بجمیع انبیاء الله و رسله ثم انكر نبوة رسول الله (ص) لأن طاعة اخرنا كطاعة اولنا، والمنكر لأخرنا كالمنكر لاولنا.
حضرت امام حسن عسكری (ع) فرمود: گوئی شما را می بینم كه پس از من گرفتار اختلاف درباره ی جانشین من می شوید هان كسی كه ائمة (ع) پس از رسول خدا (ص) را اقرار داشته و منكر فرزندم (ع) شود مانند كسی باشد كه همه پیغمبران (ص) و رسولان (ص) را اقرار كند و منكر نبوت رسول الله (ص) باشد زیرا اطاعت آخر ما مانند اطاعت اول ما و منكر آخر ما مانند منكر اول ما است.
[ صفحه 301]
(بحار ج 51 ص 73، یوم الخلاص ص 168):
قال رسول الله (ص): و الذی بعثنی بالحق بشیرا ان الثابتین علی القول به زمان غیبته لا عز من الكبریت الأحمر.
رسول اكرم (ص) فرمود: قسم به آنكس كه مرا بشارت دهنده مبعوث فرمود: همانا كسانی كه بر عقیده بوجود مهدی (ع) در زمان غیبتش ثابت باشند هر آینه گرامی تر از كبریت احمر خواهند بود.
(منتخب الاثر ص 205، بحار ج 51 ص 133، یوم الخلاص ص 170):
قال الحسین (ع): له غیبة یرتد فیها اقوام و یثبت علی الدین فیها آخرون فیودون و یقال لهم: متی هذا الوعد ان كنتم صادقین، اما ان الصابر فی غیبته علی الاذی و التكذیب بمنزلة للمجاهد بالسیف بین یدی رسول الله (ص).
حضرت امام حسین (ع) فرمود: «برای مهدی (ع)» غیبتی است كه گروهائی در آن مرتد شوند و گروه های دیگر در دین ثابت می مانند و دوستدار باشند و به آنان گفته شود «در چه وقتی این وعده تحقق یابد اگر راستگو هستید» هان كسیكه در غیبت مهدی (ع) بر اذیت و تكذیب صبر كند بمنزلة كسی است كه با شمشیر در پیشگاه رسول خدا (ص) جهاد كرده باشد.
(منتخب الاثر ص 218، یوم الخلاص ص 178):
قال الكاظم (ع): لابد لصاحب هذا الأمر من غیبة حتی یرجع عن هذا الأمر من كان یقول به انما هی محنة من الله عزوجل امتحن بها خلقه و لو علم اباؤكم و اجدادكم اصح من هذا لا تبعوه.
حضرت امام كاظم (ع) فرمود: ناگزیر صاحب الأمر (ع) غیبتی دارد كه حتی معتقدان به امر ولایت از آن بر می گردند همانا این امر محنتی از خدای عزوجل است كه خلق خود را می آزماید و اگر پدران و نیاكان شما صحیحتر از این می دانستند متابعش می كردند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 608، عقدالدرر ص 42، منتخب الاثر ص 285):
عن ابی عبدالله الحسین بن علی (ع) انه قال: لو قام المهدی لانكره الناس، لانه یرجع الیهم شابا موفقا و ان من اعظم البلیة ان یخرج الیهم صاحبهم شابا و هم
[ صفحه 302]
یحسبونه شیخا كبیرا.
حضرت ابی عبدالله امام حسین بن علی (ع) فرمود: اگر مهدی (ع) قیام كند مردم منكرش شوند زیرا او بمردم برمی گردد بصورت جوانی موفق و همانا از بزرگترین گرفتاریها آنست كه صاحب الامر (ع) بصورت جوان خروج كند در حالی كه مردم او را سالخورده پندارند.
(منتخب الاثر ص 274، یوم الخلاص ص 179):
قال العسكری (ع): ان ابنی هو القائم من بعدی، و هو الذی تجری فیه سنن الأنبیاء بالتعمیر و الغیبة حتی تقسو القلوب لطول امدها فقال صاحبه: یابن رسول الله (ص) و ان غیبتة لتطول؟ قال: ای و ربی، حتی یرجع عن هذا الأمر اكثر القائلین به فلا یبقی الا من اخذ الله عهده بولایتنا و كتب فی قلبه الایمان و ابده بروح منه.
حضرت امام حسن عسكری (ع) فرمود: همانا پسرم همان قائم (ع) پس از من است و او است كه سنت های پیغمبران (ع) را آباد می سازد و عمر طولانی و غیبت در او جاری می شود تا حدی كه سبب طول زمان غیبت سنگدلی مردم فراهم می گردد.
راوی به امام (ع) عرض كرد: یابن رسول الله (ص) غیبت مهدی (ع) طولانی می شود؟ فرمود: آری قسم به پروردگارم تا آنجا كه بیشتر كسانی كه معتقد بوجود او باشند برمی گردند و باقی نمی ماند مگر كسی كه خدا پیمان ولایت ما را از او گرفته و ایمان را در قلبش نوشته و او را بوسیله روح خود مؤید فرموده باشد.
(عقدالدرر ص 134):
عن ابی عبدالله الحسین بن علی (ع) انه قال: لصاحب هذا الأمر یعنی المهدی (ع) غیبتان احداهما تطول حتی یقول بعضهم: مات و بعضهم: قتل و بعضهم: ذهب و لا یطلع علی موضعه احد من ولی و لا غیره الا المولی الذی یلی امره.
حضرت امام حسین بن علی (ع) فرمود: همانا برای صاحب الأمر یعنی مهدی (ع) دو غیبت باشد كه یك غیبت طولانی است كه در آن برخی گویند: مرده است و بعضی گویند: كشته شده و بعضی گویند: رفته است و از مكان او هیچیك از دوستان و دشمنانش آگاه نیست مگر آنكس كه متصدی كارهای او باشد.
[ صفحه 303]
(یوم الخلاص ص 229، بحار ج 52 ص 114):
عن الباقر (ع): و الله لتمیزن، و الله لتمحصن، و الله لتعزبلن كما یغربل الزوان من القمح (و فی روایة عن الصادق (ع) بزیادة: حتی لا یبقی منكم الا الأقل ثم كفه تقلیلا...
حضرت امام باقر (ع) فرمود: بخدا قسم نمیز كرده می شوید. بخدا قسم خالص و پاك می شوید بخدا قسم غربال می شوید همچنانكه دانه های غیر گندم از گندم در موقع غربال كردن جدا می گردد.
(یوم الخلاص ص 237، بحار ج 52 ص 287):
قال الصادق (ع): لو قد خرج القائم (ع) بعد ان انكره كثیر من الناس، یرجع الیهم شابا موفقا ای مسددا رشیدا فلا یثبت علیه الا كل مؤمن اخذ الله میثاقه فی الذر الأول.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: اگر قائم (ع) خروج كند بسیاری از مردم منكرش شوند. چون در قیافه جوان موفق مسدد محكم برمی گردد و در عقیده به او فقط مؤمنی كه خدا در عالم ذر از او پیمان گرفته باقی می ماند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 482):
عن الصادق جعفر بن محمد (ع) عن ابیه (ع) عن جده قال: قال رسول الله (ص): القائم من ولدی اسمه اسمی و كنیته كنیتی و شمائلی، و سنة سنتی، یقیم الناس علی ملتی و شریعتی و یدعوهم الی كتاب الله عزوجل، من اطاعه اطاعنی، و من عصاه عصانی و من انكره فی غیبته فقد انكرنی، و من كذبه فقد كذبنی و من صدقه فقد صدقنی الی الله اشكو المكذبین لی فی امره، والجاحدین لقولی فی شأنه و المضلین لامتی عن طریفه «و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون».
امام صادق (ع) از پدر و جد بزرگوارش (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: قائم (ع) از فرزندان من اسم او اسم من و كنیه او كنیه من و شمائل او شمایل من و سنت و روش او سنت و روش من می باشد مردم را بر ملت و شریعت من وادار می سازد و آنانرا به كتاب خدای عزوجل می خواند هر كس اطاعت او كند اطاعت من كرده و هر كه نافرمانیش كند به من نافرمانی كرده و هر كس در غیبتش انكارش كند
[ صفحه 304]
مرا انكار كرده و هر كس تكذیبش كند مرا تكذیب نموده و هر كه تصدیقش كند مرا تصدیق كرده. من بسوی خدا شكایت می كنی از كسانی كه در امر او مرا تكذیب كنند و از كسانی كه منكر گفتار من در حق او شوند و امت مرا از راه او گمراه سازند «و بزودی ستمگران خواهند دانست كه به كجا منقلب شوند».
(اثبات الهداة ج 3 ص 483):
عن غیاث بن ابراهیم عن ابی عبدالله (ع) قال: قال رسول الله (ص): من انكر القائم من ولدی فقد انكرنی.
بنقل از غیاث بن ابراهیم از امام صادق (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: كسیكه قائم (ع) از فرزندان (ع) مرا انكار كند محققا مرا انكار كرده است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 532):
عن ابی حمزة الثمالی قال: كنت عند ابی جعفر محمد بن علی الباقر (ع) ذات یوم، فلما تفرق من كان عنده قال لی: یا اباحمزة من المحتوم الذی لا تبدیل له عندالله قیام قائمنا فمن شك فیما اقول لقی الله و هو به كافر، و له جاحد، ثم قال: بابی و امی المسلمی باسمی المكنی بكنیتی السابع من ولدی، بابی من یملاء الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما.
بنقل از ابی حمزه ثمالی ره گفت: من در محضر حضرت امام باقر (ع) بودم وقتی كه حاضرین از مجلس متفرق شدند به من فرمود: ای ابوحمزه از امور حتمی كه در پیشگاه خدا تغییر و تبدیل در آن نیست قیام قائم ما (ع) می باشد كسی كه در آنچه می گوییم شك كند به ملاقات خدا می رود در حالی كه كافر و منكر خدا باشد سپس فرمود: پدر و مادرم فدای كسی كه همنام وهم كنیه من است و هفتمین فرزندم می باشد پدر و مادرم فدای كسی باد كه زمین را پر از عدل و داد كند چنانكه پر از جور و ظلم شده باشد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 536):
عن علی بن ابی حمزة عن ابیعبدلله (ع) قال: لو قد قام القائم (ع) لا نكره الناس لانه یخرج الیهم شابا موفقا لا یثبت علیه الا مؤمن قد اخذالله میثاقه فی الذر الأول.
بنقل از علی بن ابی حمزه از حضرت امام صادق (ع) فرمود، اگر قائم (ع) قیام كند
[ صفحه 305]
مردم منكرش شوند زیرا او جوان و موفق بسوی مردم برمی گردد فقط مؤمنی كه خدا در عالم ذر از او پیمان گرفته در ولایت او ثابت می ماند.
(بحار ج 51 ص 140):
عن ابی حمزة الثمالی قال: كنت عند ابی جعفر محمد بن علی الباقر (ع) ذات یوم فلما تفرق من كان عنده قال لی: یا اباحمزة من المختوم الذی حتمه الله قیام قائمنا فمن شك فیما اقول لقی الله و هو به كافر، ثم قال: بابی و امی المسمی باسمی و المكنی بكنیتی السابع من بعدی بابی (من) یملا الارض عدلا (و قسطا) كما ملئت ظلما و جورا یا با حمزة من ادركه فیسلم له ما سلم لمحمد (ص) و علی (ع) فقد و جبت له الجنة و من لم یسلم فقد حرم الله علیه الجنة و مأواه النار و بئس مثوی الظالمین.
بنقل از ابی حمزه ثمالی ره گفت: در خدمت امام باقر (ع) روزی نشسته بودم چون مردم پراكنده شدند حضرت به من فرمود: ای ابوحمزة در پیشگاه خدا حتمی است قیام قائم ما (ع) هر كس شك و تردید در گفتار من كند خدا را دیدار نماید در حالی كه كافر بخدا باشد پدر و مادرم فدای كسی كه همنام و هم كنیه من و هفتمین فرزندم پس از من است پدرم فدا باد كسی را كه زمین را پر از عدل و قسط كند چنانكه پر از ظلم و جور شده باشد ای ابوحمزه هر كس ادراكش كند و تسلیم او گردد چنانكه تسلیم محمد (ص) و علی (ع) گردید بهشت بر او واجب می شود و هر كس تسلیم او نشود خدا بهشت را بر او حرام فرماید و جایگاهش آتش باشد و بد جایگاهی برای ستمگران است.
(اثبات الهداة ج 3 ص 482، كشف النعمة ج 2 ص 528):
عن موسی بن جعفر بن وهب البغدادی قال: سمعت ابامحمد الحسن بن علی (ع) یقول: كأنی بكم و قد اختلفتم بعدی فی الخلف منی، اما ان المقر بالائمة (ع) بعد رسول الله (ص) المنكر لولدی كمن اقر بجمیع اولیاء الله و رسله، ثم انكر رسول الله (ص) لأن طاعة اخرنا كطاعة اولنا، و المنكر لا خرنا كالمنكر لاولنا، اما ان لولدی غیبة یرتاب فیها الناس الا من عصمه الله.
بنقل از موسی بن جعفر بن وهب بغدادی گفت: از حضرت ابومحمد امام حسن بن
[ صفحه 306]
علیت عسكری (ع) شنیدم می فرمود: گوئی می بینم شما را كه پس از من اختلاف می كنید در مورد جانشینم هان كسی كه اقرار به ائمة (ع) پس از رحلت رسول اكرم (ص) كند ولی منكر فرزندم باشد مانند كسی است كه همه ی پیغمبران و رسولان خدا را قبول و انكار رسول خدا (ص) را نماید زیرا اطاعت آخر ما مانند طاعت اول ما و منكر آخر ما همانند منكر اول می باشد هان كه برای فرزندم (ع) غیبتی باشد كه مردم در آن به شك و تردید درافتند مگر كسی كه خدایش نگهدارد.
(المحجة البیضاء ج 1 ص 246):
قال الصادق (ع): المنكر لاخرنا كالمنكر لأولنا.
حضرت امام صادق (ع) فرمود: منكر آخر ما همانند منكر اول ما می باشد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 459):
عن عبدالسلام بن صالح الهروی عن ابی الحسن علی بن موسی الرضا (ع) عن ابیه عن آبائه (ع) عن علی (ع) قال: رسول الله (ص): و الذی بعثنی بالحق بشیرا لیغیبن القائم من ولدی بعد معهود الیه منی حتی یقول اكثر الناس: ما لله فی آل محمد (ع) حاجة و یشك آخرون فی ولادته فمن ادرك زمانه فلیتمسك بدینه و لا یجعل للشیطان علیه سبیلا بشكه فیزیله عن ملتی و یخرجه من دینی فقد اخرج ابویكم من الجنة من قبل و ان الله عزوجل جعل الشیاطین اولیاء للذین لا یؤمنون.
بنقل از عبدالسلام بن صالح هروی از حضرت امام ابوالحسن علی بن موسی الرضا (ع) از پدر بزرگوار (ع) از آباء عظامش (ع) از حضرت امیرالمؤمنین (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: قسم به آن كس كه مرا به حق بشیر مبعوث فرمود. قائم از فرزندان (ع) من البته غیبت می كند به عهدی كه از من دارد تا اكثر مردم گویند: خدا را در آل محمد (ع) حاجتی نیست و بسیاری در ولادت او شك كنند پس هر كس ادراك زمانش كند باید متمسك بدینش شود و نباید شیطان به وسیله شك بدو راه یابد تا او را از ملت من زائل و از دین من خارج كند چنانكه پدر و مادر شما را قبلا از بهشت بیرون كرد و همانا خدای عزوجل شیاطین را دوستان مردم بی ایمان قرار داده.
(اثبات الهداة ج 3 ص 544):
عن یعقوب السراج قال: سمعت اباعبدالله (ع) یقول ثلث عشرة مدینة و طایقة
[ صفحه 307]
یحارب القائم اهلها و یحاربونه اهل مكة و اهل المدینة و اهل الشام و بنو امیة، و اهل البصرة و اهل دشت میسان و الاكراد و الاعراب و ضبة و غنی و باهلة وازد البصرة و اهل الری.
به نقل از یعقوب سراج گفت: از حضرت امام صادق (ع) شنیدم می فرمود: سیزده شهر و طائفه است كه قائم (ع) با آنها جنگ می كند و آنها نیز به محاربه برمی خیزند: مردم مكه معظمة و مردم مدینه منوره و ساكنان شام و بنی امیه و مردم بصره و ساكنان دشت میسان و كردها و اعراب و قوم ضبة و طائفة غنی و طائفه باهلة و طائفه ازد بصره و مردم ری.
[ صفحه 308]